Rekrutacja pracowników tymczasowych
Rekrutacja pracowników tymczasowych niesie za sobą wiele zalet. Branże cechujące się sezonowością (np. rolnictwo, hotelarstwo, gastronomia) mogą szybko uzupełnić braki kadrowe. Według statystyk pracownicy tymczasowi nieraz stanowią znaczny odsetek personelu. Ponadto jest to jedna z najbardziej elastycznych form zatrudnienia — współpraca przedsiębiorstwa z agencją pracy to oszczędność czasu i pieniędzy.
Kim jest pracownik tymczasowy - podstawa prawna
Pracownikiem tymczasowym jest osoba zatrudniona przez agencję pracy tymczasowej, a następnie skierowana do wykonywania pracy na rzecz i pod kierownictwem pracodawcy — użytkownika. Pracownik tymczasowy ma takie same obowiązki jak inni pracownicy zatrudnieni w danym zakładzie pracy.
Nie znajdziemy pracowników tymczasowych w kodeksie pracy. Zasady zatrudniania pracowników tymczasowych oraz warunki kierowania ich do wykonywania pracy tymczasowej na rzecz pracodawcy — użytkownika reguluje ustawa z dn. 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych z późniejszymi zmianami.
Rekrutacja i zatrudnianie pracowników tymczasowych
Firma potrzebująca tymczasowego zwiększenia zatrudnienia może ogłosić przetarg na pracowników tymczasowych lub skierować się bezpośrednio do sprawdzonej agencji pracy np. KONO. Pracownicy agencji — po dokładnym zapoznaniu się z sytuacją, oczekiwaniami i możliwościami przedsiębiorstwa — zajmą się poszukiwaniem oraz rekrutacją i selekcją kandydatów. Rozbudowana sieć oddziałów pozwala również na sprawne sprowadzenie pracowników tymczasowych z Ukrainy.
Zgodnie z przepisami, przed zatrudnieniem agencja pracy tymczasowej ma obowiązek sprawdzenia i zweryfikowania łącznego okresu świadczenia przez kandydata pracy tymczasowej na rzecz danego pracodawcy — użytkownika. W grę wchodzą tutaj zarówno umowy o pracę, jak i umowy cywilnoprawne z okresu 36 miesięcy poprzedzających termin rozpoczęcia pracy.
Wszystko dlatego, że ten rodzaj pracy jest ograniczony czasowo i może być wykonywany tylko przez czas określony w przepisach. W przypadku pracownika tymczasowego – 18 miesięcy w okresie obejmującym kolejne 36 miesięcy. 1 czerwca 2017 r. w życie weszły nowe zasady zatrudniania pracowników tymczasowych. Od tej pory nie ma możliwości dłuższego (niż przewidziany w ustawie) czasu wykonywania pracy u tego samego pracodawcy — użytkownika, nawet w przypadku zmiany agencji zatrudnienia.
Na tym jednak nie koniec. Agencja może odciążyć pracodawcę użytkownika poprzez przejęcie całej obsługi kadrowo-płacowej zatrudnianych pracowników. Do jej zadań należy więc podpisanie umowy, terminowe zatrudnienie i wypłata wynagrodzenia, odprowadzanie podatku i składek, naliczanie urlopu.
Na pracodawcy ciąży obowiązek organizowania szkolenia stanowiskowego oraz szkoleń z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy (które czasem można zlecić agencji). Po stronie pracodawcy — użytkownika pozostaje kwestia zapewniania odzieży, obuwia, środków ochrony indywidualnej i ewentualnie posiłków i napojów.
Co powinna zawierać i jak być skonstruowana umowa dla pracownika tymczasowego
Umowa o pracę tymczasową – koniecznie w formie pisemnej – jest zawierana pomiędzy agencją pracy tymczasowej a pracownikiem. Musi zawierać datę zawarcia i strony umowy oraz wskazywać konkretnego pracodawcę – użytkownika, do którego pracownik tymczasowy zostanie skierowany. Co ważne – pomiędzy pracownikiem a pracodawcą – użytkownikiem nie zawiązuje się stosunku pracy.
W przypadku pracowników tymczasowych umowa powinna zawierać także okres wykonywania pracy, wymiar czasu pracy, warunki zatrudnienia, prawa i obowiązki stron, informacje o rodzaju i zakresie obowiązków czy wysokość wynagrodzenia.
Ustawa o pracownikach tymczasowych nie dopuszcza sytuacji, w której pracownik jest zatrudniony w jednej firmie na podstawie umowy o pracę (lub umowy cywilnoprawnej) i jako pracownik tymczasowy.
Prace, których nie może wykonywać pracownik tymczasowy
Art. 8 ustawy z 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych jasno określa ograniczenia w świadczeniu pracy tymczasowej. Co ważne, wyszczególnione zakazy dotyczą zarówno pracowników tymczasowych, jak i osoby świadczące pracę tymczasową na podstawie umów cywilnoprawnych. Ustawodawca przede wszystkim zwraca uwagę na taką kwestię, jak pracownicy tymczasowi a prace szczególnie niebezpieczne. Wykonywanie takich prac jest w tym przypadku bezwzględnie zabronione.
Według przepisów BHP za szczególnie niebezpieczne uznaje się m.in. prace na wysokościach, prace z wykorzystaniem materiałów niebezpiecznych oraz roboty budowlane, rozbiórkowe, remontowe i montażowe prowadzone bez wstrzymania ruchu w miejscu wykonywania prac.
Pracownik tymczasowy nie może także świadczyć pracy na stanowisku, na którym jest zatrudniony pracownik etatowy uczestniczący w strajku. Pracodawca nie ma również możliwości skierowania pracownika tymczasowego do pracy wymagającej uzbrojenia w broń palną.
